Een landbouwer pachtte al enige jaren een perceel grond door middel van geliberaliseerde pachtovereenkomsten. Hierin stond steeds vermeld dat er geen productie- en toeslagrechten overgingen van verpachter naar hem.
Eind 2013 kwam de rentmeester van de verpachter op bezoek bij de landbouwer met een nieuwe overeenkomst voor de periode 2014 tot en met 2016. Volgens de rentmeester ging het om voortzetting voor langere duur met een hogere pachtprijs. Op zijn verzoek ondertekende de landbouwer de overeenkomst ter plekke.
Eind 2016 deelde de verpachter aan de landbouwer mede dat de pachtovereenkomst niet verlengd zou worden en verzocht hij om overdracht van de betalingsrechten. Pas op dat moment kwam de landbouwer er achter dat in de laatste overeenkomst een nieuwe bepaling was opgenomen. Deze hield in dat rechten ontstaan tijdens de pachtperiode aan de verpachter toekwamen. Omdat hij niet op de hoogte was van deze bepaling, weigerde de landbouwer de betalingsrechten over te dragen.
De pachtkamer van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden was het eens met de landbouwer. De nieuwe bepaling over toekomstige rechten was onduidelijk en ruim geformuleerd en voor meerdere uitleg vatbaar. Verder komen volgens vaste rechtspraak de toeslagrechten/betalingsrechten toe aan de pachter. Ze kunnen wel toekomen aan de verpachter, wanneer partijen daartoe een uitdrukkelijke, voor de pachter duidelijk kenbare, afspraak hebben gemaakt. De verpachter had in dit geval volgens het hof onvoldoende aannemelijk gemaakt dat een dergelijke afspraak was gemaakt.
Aanvulling redactie
Gelukkig kwam het in dit geval goed voor de pachter. Maar het is verstandig om nieuwe overeenkomsten eerst goed te beoordelen alvorens deze te ondertekenen.