In de ‘oude pachtwetgeving’ vormde het bereiken van de 65-jarige leeftijd van de pachter een opzeggingsgrond voor de pachtovereenkomst. Deze opzeggingsgrond is echter in 2007geschrapt. Volgens het huidige recht kan de verpachter daarom de overeenkomst op deze opzeggingsgrond niet meer eenzijdig opzeggen.
Het bereiken van de 65-jarige leeftijd of beter gezegd de AOW-gerechtigde leeftijd kan indirect wel een rol spelen bij beëindigingsprocedures. In de eerste plaats bij de beantwoording van de vraag of het belang van de verpachter bij beëindiging van de pacht in een bepaalde situatie wel of niet zwaarder weegt dan het belang van de pachter. De pachtkamer moet een redelijkheidstoets uitvoeren en alle belangen tegen elkaar afwegen. De leeftijd is daarbij één van de factoren.
In de tweede plaats speelt de leeftijd een indirecte rol bij de vraag of er nog sprake is van een bedrijfsmatige exploitatie door de pachter. Indien dit niet het geval is, kan dit voor de verpachter reden zijn de pachtovereenkomst voortijdig op te zeggen. Op zich geldt dat voor alle pachters, maar bij oudere pachters zal dit punt sneller aan de orde komen. Bedrijfsmatige landbouw betekent onder meer dat het bedrijf gericht moet zijn op winst, hiervoor investeringen worden gedaan en dat de pachter voor zijn inkomen afhankelijk is van het gepachte. Wanneer een pachter zijn landbouwactiviteiten inperkt en in feite leeft van de AOW-uitkering, kan dit reden zijn voor de verpachter de pachtovereenkomst te beëindigen.
Er wordt al enige tijd gesproken over een nieuwe wettelijke pachtregeling. Daarin lijkt het bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd weer terug te komen. Zaak daarom om tijdig een indeplaatsstelling te vorderen.