Een bestuurder sluit met de curator een vaststellingsovereenkomst om aansprakelijkstelling wegens onbehoorlijk bestuur te voorkomen. In dat geval mag de ontvanger van de belastingen die bestuurder niet aansprakelijk stellen.
Een man is in 2013 de statutair bestuurder van twee bv’s, die diverse naheffingsaanslagen loonheffingen onbetaald hebben gelaten. Dat zijn niet de enige problemen, want op 16 december 2013 belanden de bv’s in een faillissement. De curator verwijt de bestuurder onbehoorlijk bestuur en wil hem daarom in een gerechtelijke procedure betrekken. Uiteindelijk sluiten de bestuurder en de curator echter een vaststellingsovereenkomst (VSO). De bestuurder betaalt met goedkeuring van de rechter-commissaris een bedrag van € 31.000. Bij een hoger bedrag zou de bestuurder namelijk een gerechtelijke procedure prefereren. Na het einde van de faillissementen doet de ontvanger van de belastingen onderzoek naar de onbetaalde naheffingsaanslagen. Hij besluit de bestuurder aansprakelijk te stellen en geeft beschikkingen af voor € 35.713 en € 31.185. Deze bedragen zijn exclusief kosten, boete, invorderingsrente en heffingsrente. De bestuurder gaat in beroep tegen deze aansprakelijkstellingen. De bestuurder doet een beroep op een bepaling in de Leidraad Invordering 2008. Deze bepaling ziet op de situatie waarin de curator een bestuurder aansprakelijk kan stellen vanwege onbehoorlijk bestuur terwijl ook fiscale bestuurdersaansprakelijkheid dreigt. In dat geval bepaalt de Leidraad dat het streven is om maar één van deze regelingen toe te passen. De ontvanger moet volgens de Leidraad contact opnemen met de curator. Vervolgens moeten zij overleggen over de vraag wie tot aansprakelijkstelling overgaat. Daarbij geniet aansprakelijkstelling door de curator de voorkeur. Een uitzondering geldt als blijkt dat de bewijspositie van de ontvanger sterker is. De bestuurder stelt aan deze bepaling het vertrouwen te mogen ontlenen dat de ontvanger hem niet aansprakelijk stelt vanwege onbehoorlijk bestuur. Hof Den Haag is het eens met de bestuurder. De VSO die de bestuurder en de curator hebben afgesloten vloeit voort uit de aansprakelijkstelling door de curator. Zonder deze overeenkomst zou de curator de bestuurder gewoon aansprakelijk hebben gesteld. Onder deze omstandigheden is de situatie, waarop de desbetreffende bepaling in de Leidraad ziet, van toepassing. Dat de curator bij het aangaan van de VSO geen rekening heeft gehouden met de fiscale vorderingen, maakt dat niet anders. De omstandigheid dat de curator een bedrag heeft aanvaard, dat aanzienlijk te laag is, is evenmin een reden om de bepaling van de Leidraad opzij te schuiven. Het hof vernietigt dan ook de beschikkingen met betrekking tot de aansprakelijkstelling.
Bron: Hof Den Haag 19-06-2020 (gepubl. 08-02-2022)