Verpachter kan aanspraak maken op fosfaatrechten

De pachtkamer van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft op 26 maart jl. uitspraak gedaan in een proefzaak tussen een verpachter en een pachter over de eigendom van de fosfaatrechten. De verpachter vorderde dat zij aanspraak had op de fosfaatrechten van de pachter tegen betaling van de helft van de waarde ervan. Deze vordering was gebaseerd op de stelling dat voor fosfaatrechten dezelfde systematiek moet worden toegepast als voor het melkquotum en andere productierechten..

Het hof oordeelde dat de fosfaatrechten in beginsel van de pachter zijn en dat er geen reden is de rechten aan de verpachter over te dragen bij het einde van de pacht. Alleen in het geval de verpachter langdurig bedrijfsmiddelen aan de pachter ter beschikking heeft gesteld die voor het bedrijf van de pachter van overwegend belang zijn om zijn bedrijf te kunnen exploiteren, heeft de verpachter een aanspraak op fosfaatrechten.

Als partijen in de pachtovereenkomst niets (anders) zijn overeengekomen, is de pachter alleen verplicht tot overdracht van fosfaatrechten aan de verpachter indien aan de volgende voorwaarden is voldaan:

tussen verpachter en pachter bestond op 2 juli 2015 een reguliere pachtovereenkomst of en geliberaliseerde pachtovereenkomst die bij het aangaan 12 jaar of langer duurt;

het betreft hoevepacht of pacht van minimaal 15 ha grond of pacht van een gebouw; het gebouw moet specifiek zijn ingericht voor de melkveehouderij en voor de uitoefening daarvan noodzakelijk zijn en door de verpachter ten behoeve van het bedrijf van de pachter aan de pachter ter beschikking zijn gesteld;

de fosfaatrechten worden voor 50% toegerekend aan de gebouwen en 50% aan de grond die de pachter op 2 juli 2015 ten behoeve van het gehouden vee ten dienste stonden en naar verhouding toegerekend aan het gepachte;